Wat andere jaren zo vanzelfsprekend lijkt te zijn, is het dit jaar weer een wonder dat ik Oud & Nieuw met mijn gezin mag vieren. Robert, Linda en Liam luidden samen met ons het oude jaar uit, en proostten we samen op het nieuwe jaar 2013!!!

Gezellig met Robert en Linda

Claud had nog wat lekkere dingetjes gemaakt, gisteren heel de dag oliebollen staan bakken en heerlijke appelbeignets, toastjes met tonijn, broodjes met gerookte zalm en kruidenkaas, gevulde eieren…. nou, heel veel, hieronder een foto van alle lekkernijen van mijn keukenprinses 😉

Culinaire hoogstand van Claud

Ook Robert en Linda hadden natuurlijk vanalles lekkers meegenomen welke helaas niet allemaal op de foto staan. Ook gevulde eieren, en ja hoor, ze zijn allemaal op
gegaan 😉 en voor later op de avond heerlijk gemarineerde saté met pindasaus en een super lief kado voor Claud zodat ze nóg meer gezellig kan kokkerellen.

Sam en Liam gingen tegen 21:30 uur even naar bed, ze waren hartstikke moe. Sam zou het nooit redden om tot middernacht wakker te blijven dus we waren al blij dat hij even zijn bedje in kroop. Om 23:40 uur werden de mannen weer gewekt. Sam was redelijk snel wakker, maar Liam had toch even moeite om zijn warme bedje weer uit te komen. Hij lag zó heerlijk maar vast te slapen…. laten liggen is natuurlijk ook geen optie want ze zouden Oud & Nieuw nooit willen missen, en zeker het vuurwerk niet, dus toch nog even doorschudden 😉

10…..9…..8…..7…..6…..5…..4…..3…..2…..1…..GELUKKIG NIEUWJAAR!!!!!!

We wensen elkaar gelukkig nieuwjaar maar we weten dat ook dit jaar niet makkelijk zal zijn en niet vanzelf zal gaan. Wel hopen we dat we een iets rustiger jaar zullen krijgen, en meer tijd om van elkaar en ons gezin te genieten.

Ik had ‘wat’ vuurwerk gekocht welke tegenwoordig ontzettend goed ingepakt wordt. Dat was al een heel karwei op zich. We hadden zo’n 10 potten siervuurwerk denk ik. Robert stak het vuurwerk aan en wij genoten 😉 Zelfs Sam en Roos kwamen af en toe buiten kijken, andere jaren maken ze zich heel gauw weer naar binnen. Iris was heel de tijd buiten en Liam kwam ook af en toe kijken maar die vond het toch wat te veel lawaai.

Na het vuurwerk blijven we nog gezellig ouwehoeren, bekijken wat filmpjes op YouTube, we hebben het over vanalles en niks maar dat is juist heerlijk. Ouwehoeren over niks met vrienden zijn vrienden. Ja, gezellig, heel erg gezellig hebben we het gehad. Robert, Linda en Liam (die zich overigens heel netjes heeft gedragen, wat een heerlijk ventje is het toch, en zó netjes opgevoed ook!) gingen rond 02:30 uur weer richting huis. Claud en ik ouwehoeren nog even met elkaar maar Claud moet om 08:30 uur werken dus ook zij maakt het niet “te laat”, niet echt veel later dan normaal haha.

Behalve het lekkere eten hebben we een topavond gehad samen.

Voor de derde keer onze laatste Kerst samen, klinkt stom als ik het zo ‘op papier’ zet, maar zo voelt het natuurlijk wel voor ons. Kerst 2010 was voor ons, zoals de statistieken aangaven, onze laatste kerst. Gelukkig hebben we Kerst 2011 ook nog mee mogen maken samen, en zelfs dit jaar hebben we weer kerst gevierd. Het is heel vreemd als je iedere feestdag en verjaardag als de laatste ervaart. We hopen dat we nog 40 jaar voor het laatst Kerst mogen vieren natuurlijk, maar jullie weten net zo goed als ik dat de kans heel klein is dat ik Kerst 2013 meemaak….

Kerstavond waren we met z’n vijfjes samen, hebben een pasteitje gegeten, en daarna even Roos en Sam in de douche gestopt en lekker de pyama aangetrokken. Laat nou net op dát moment de Kerstman langskomen!!!! Toen we beneden kwamen lag het onder de kerstboom helemaal vol met pakjes…. Sam kreeg Skylanders, Roos kreeg kleren en Iris kreeg Twilight DVD’s. Claud kreeg 3 mooie Jamie Oliver pannen, kleren en een knoflookpers en ik kreeg een scheerapparaat voor mijn hoofd en een nieuwe elektrische tandenborstel. Tjonge wat zijn we toch weer volop verwend geworden, en dat terwijl de Sint nog maar net weer in Spanje zit.
Na de pakjes vertrekken we naar de bank met lekker stokbrood en “All you need is love” op de tv. Heel gezellig en ieder jaar hetzelfde.

Eerste kerstdag had Claud geregeld dat we gezellig gingen ontbijten bij ‘van der Valk’ We hebben er heerlijk gegeten, en natuurlijk een paradijs voor de kids. Ze hebben niet één soort muesli maar wel 6 soorten muesli, ze hebben heel veel soorten brood, croissantjes, eieren in diverse soorten, 8 soorten drank, fruit, yoghurt, je kunt het zo gek niet bedenken. We hebben heerlijk ontbeten. Thuis aangekomen hebben de kids gezellig een filmpje gekeken en ’s avond stond heel de tafel weer vol met eten. Gourmetten is altijd leuk met de kinderen!

Tweede kerstdag is Roos in de ochtend naar haar moeder gegaan om dáár kerst te vieren. Iris en Sam keken een kerstfilmpje en Claud dacht eraan om even naar limburg te rijden omdat haar oma vandaag 81 is geworden. Op het moment dat we even op kantoor zitten en Claud met haar oma belt dacht ik even de verwarmingsketel bij te vullen. Laat mij nou het geluk hebben dat de slang ervanaf springt en ik zo’n 80 graden in m’n gezicht en tegen m’n borst krijg! Claud schrok zich kapot en legde gauw de telefoon neer. Ik hield mijn handen voor mijn gezicht, het voelde verbrand. Claud leidde me naar de wastafel om met lauw water te koelen. Op dát moment voel ik mijn polo op m’n schouder branden en trek ‘m gauw uit. Met m’n hoofd in een grote bak water en m’n arm onder de kraan sta ik in de keuken van kantoor. Af en toe moet ik natuurlijk even luchthappen 😉
In de tijd dat ik sta te koelen, staat Claud het verwarmingshok en kantoor droog te dweilen en voordat ik eindelijk mag stoppen met koelen zijn we toch alweer haast een uur verder. Claud smeert me goed in met Flammazine en haar ritje naar Limburg gaat nu niet meer door. Beetje vreemde tweede kerstdag haha. Mijn gezicht valt gelukkig wel mee wat brandwonden betreft maar mijn linker schouden en bovenarm hebben het redelijk warm gehad. Het is een eerste graads brandwond, en met alle goede en snelle zorg van Claud heb ik toch heel veel geluk gehad.

Maar we blijven lachen 😀

’s Avonds aten we heerlijke kalkoenfilet, Claud had weer voortreffelijk gekookt. Kerst is snel voorbij maar we hebben weer super genoten. Op naar Kerst 2013!!!

Vandaag is het weer zo ver, we mogen ons weer melden bij dr. v/d Borne. Van te voren maken we nog even een longfoto bij de röntgen.
Zodra we worden geroepen door de arts staan we op en geven hem een hand en lopen richting zijn spreekkamer. Claud heeft een rilling waarop de arts zegt: “Koud?” “Nee hoor, alleen maar spanningen” We zijn nog steeds onderweg naar spreekkamer maar de arts verlost ons meteen al van de spanningen en zegt: “De foto zag er netjes uit hoor” Tja, nou, geweldig! We gaan toch nog maar even zitten haha, en ouwehoeren even over hoe het nu gaat, hoe ik me voel, of we vakantieplannen hebben en hij wenst ons hele fijne feestdagen. “Tot volgend jaar!!!!!”

Het is ongelooflijk, en zeker in deze tijd, maar we hebben vandaag al onze eerste bezichtiging!!!

Claud werkt zich helemaal in de rondte, alles moet aan kant, alles moet perfect zijn. Het oud papier wat helaas vanmiddag laat pas wordt opgehaald gaat even naar onze buren, de bloemetjes staan weer gezellig op tafel, de katten even naar buiten, het zag er perfect uit.
Wij gaan gezellig een broodje kroket eten bij de friettent, het is erg koud en het regent, en we vangen Sam op van school. Iris komt ook naar de friettent en we wachten tot de makelaar ons belt dat de bezichtiging is afgelopen.
De bezichtiging duurt redelijk lang, maar helaas werd ons al snel duidelijk gemaakt dat het niet het droomhuis is. Helaas….
We wachten geduldig af op de volgende bezichtiging! Tijd zat toch 😉

Het is alweer zo ver, de feestdagen komen er weer aan!!!

We hebben al contact gehad met de Sint vorige week, hij had nog een klein plekje in zijn drukke agenda om ons op 5 december te komen bezoeken. Dat is natuurlijk een hele grote verrassing voor de kids.
Dit jaar vieren we het Sinterklaasfeest voor het eerst niet met mijn zus en haar gezin..
We vieren het Sinterklaasfeest al jaren met Caroline, Friso en hun kids, maar omdat ze een bepaalde leeftijd krijgen, komen ze niet zo graag meer naar voren bij de Sint.

Hierdoor hebben we besloten toch voor onszelf de Sint te regelen. Als de Sint er dan toch eenmaal is, is het leuk als er meer kindjes zijn, vandaar het bezoek van Claud haar familie!  Ang, Andy, Lennon en Lusi zijn er vandaag en de ouders van Claud.

De Sint komt er aan, en hij heeft twee pieten bij zich. De sfeer zit er helemaal in, de kids stuiteren van de spanningen…en wat worden ze toch weer verwend door de goedheiligman.

• Sinterklaas…!
• 1ste bezichtiging van ons huis…!
• Periodieke controle…!
• Kerstmis…!
• Oud & Nieuw…!

Claud had van een mevrouw, welke helaas ook kanker heeft, gehoord, dat ze sinds kort bezig is met Fitness voor oncologische patiënten. Het heet “Herstel en Balans” waarop ik eigenlijk meteen afknapte. Zo’n dooddoener voor mij “Herstel….”
We kijken toch maar eens op de site, en zoals wij het interpreteren moet je hier 3 x per week ofzo naar toe, nou, dat gaat niet happenen 😉

Nou heb ik het geluk dat ik sinds enkele weken met zweepslag loop en daarvoor bij mijn eigen fysio kom om mijn been in te laten tapen. Nou had ik het toevallig met haar over “Herstel en Balans” Blijkt dit concept bij dezelfde toko te horen als mijn eigen fysio. Aangezien zij heel enthousiast was, heb ik besloten toch maar eens te bellen om een afspraak te maken. Op 22 november hebben we een intake-gesprek, dus ik laat het maar gewoon op me af komen. Daar aangekomen hebben Claud en ik een gesprek met een jonge dame. Kankerverhalen horen ze er natuurlijk heel de dag, het ging vooral om de inhoud, wat kan ik nog en wat is mijn doel. We kregen een rondleiding en eigenlijk stonden we allebei heel positief weer buiten. De maandag erop mag ik al beginnen en heb dan een programma van twee keer in de week. Nu staat voor de komende weken op maandag en donderdag in de agenda: “Onco Fysio” Da’s ook wat!

Ik ben maandag naar de “Onco Fysio” geweest, en ik moet eerlijk toegeven dat ik het erg fijn vond. Ik hoop dat ik het volhoud, en dat ik morgen niet krom loop van de spierpijn. Stiekem ben ik natuurlijk ook best een beetje trots op m’n eigen, want ook al vind ik zelf dat ik inlever, ik duw toch moeiteloos 100 kg weg 😀
Doet toch best goed, ja ben heel positief! Donderdag weer….

Vandaag maakt Claud weer een start met het opruimen van het huis. Dit komt eigenlijk weer heel onverwacht omdat er toch mensen geïnteresseerd blijken te zijn in ons huis. Dan ook maar meteen goed opruimen en klaar maken om op Funda te zetten.
Jet, een collega van Claud, komt helpen met de zware klus. Ze ruimen de zolderkamer helemaal leeg, de tuin ziet er weer netjes opgeruimd uit, de badkamer wordt flink onder handen genomen…. Als Jet naar huis gaat ziet alles er weer netjes uit.

We maken een afspraak met de makelaar om foto’s te komen maken. Dan kan Claud toch nog wel een dag hulp gebruiken voor het wassen van de ramen, het netjes opruimen van de keuken, de hal, kantoor….
Jet is weer van de partij en ze werken een hele dag flink door.

Op het moment dat ik hun zo hard door het huis zie vliegen, voel ik met best klote. Ik kan Claud gewoon niet helpen, ik kan het wel doen, maar dan weet ik dat ik er ’s avonds de prijs voor moet betalen met pijn in m’n rug. Tillen is al helemaal funest voor mij, en poetsen kan ik beter niet doen, want dan maak ik het nog viezer dan het is.

Claud en ik zijn Jet enorm dankbaar voor al haar hulp, het was Claud alleen nooit gelukt.

De foto’s van ons huis zijn prachtig geworden, als je de foto’s zo bekijkt zou je niet eens meer weg willen… Het huis staat op Funda en we wachten geduldig af!

• Huis opruimen…!
• Oncologische Fysio – Herstel en Balans…!

Vandaag heb ik de eer om getuige te zijn bij de trouwerij van Marco en Louisa.
Een paar weken geleden kwamen ze gezellig en spontaan op de koffie bij ons, en na een tijdje gezellig ouwehoeren zegt Marco: “Maar we moeten jullie eigenlijk iets vertellen” Waarop Claud zegt: “Jullie gaan trouwen?” Marco: “Ja…. hoe weet je dat?”

Omdat ik Marco toch al heel wat jaartjes ken, ik geloof zo’n 25 jaar, zou hij het een eer vinden als ik zijn getuige zou willen zijn. Omdat Marco goed weet wat mijn ziekte inhoudt, hebben ze besloten zo snel mogelijk te gaan trouwen zodat ze er zeker van zijn dat ik nog bij het feest erbij kan zijn.