Happy new year !!! Wat is er mooier om afscheid te nemen met je kinderen waar je onvoorwaardelijk van houdt !!! Roos, Sam en Iris Jolen, het is een voorrecht jullie vader te mogen zijn geweest en onthoud 1 ding…….

I am one of Dirk Jolen, so who the fuck are you!!!.

Last Christmas, jee ik vond het echt de beste kerstplaat ooit……dit jaar was hij echter zeer toepasselijk. Op 53-jarige leeftijd kwam George Michael te overlijden en Iris, Sam en ik waren het huis verder aan het opruimen. Ik heb eigenlijk nooit iets gehad met Kerstmis. Liever stond ik op mijn board in Oostenrijk, want daar hebben ze maar 1 kerstdag dus dat scheelt al 50%. Ik besloot dit jaar Kerst niet te vieren. Iris ging naar haar moeder en Sam ging met Claud naar Limburg, dus voor mij een pracht excuus op geen vrolijk Kerstfeest te vieren!!

Toch kan je het niet maken om niets te doen. Dus ik besloot kerstavond te gebruiken om de kinderen toch een beetje het kerst gevoel te geven. Onder het genot van ALL YOU NEED IS LOVE (heel toepasselijk) hebben we Kerstavond gevierd. Ik had voor de kinderen iets speciaals laten maken. Met behulp van Roswitha en Franka hebben we van ongeveer 80 Ralph Lauren polo’s drie prachtige dekens voor de kinderen laten maken, bestaande uit een deken bedekt met alleen blokken die uit mijn polo’s kwamen. Hier hebben ze echt drie super dekens van gemaakt. De kinderen waren er echt super blij mee. Daar kon geen lego doos of een K3 Pyama tegenop. En wat is er gaver dan je kinderen blij te maken met iets wat echt van mij komt en waar ze mogelijk heel veel steun straks bij hebben, want we wisten alle vier: dit is de Last Christmas in huize Jolen!

Onze Roos is verstandelijk gehandicapt en woont in een kleinschalig woongroep in Eindhoven. Samen met Iris en Sam heb ik gister avond voor de hele groep pizza’s gemaakt; eigenlijk heeft Iris het meeste gedaan. En wat een dankbaarheid van Roos en van al die andere bewoners hebben we gekregen. Echt ongelofelijk wat mooi en wat een heerlijk gevoel, zo oprecht en zonder gene.  wat haal je hier een positiviteit uit wow!!!

Ook dit jaar kwam de Sint weer langs op de Sjaak Kruijssenlaan…..

Groots met een zachte G,

Helaas heb ik door omstandigheden deze zomer het concert van Guus Meeuwis in Eindhoven moeten missen.. Het woord missen is wellicht misplaatst, maar Claud wou ondanks het ontmantelde gezin wel samen naar het concert. Ik vond dit niet zo’n strak plan. Jarenlang was dit ons concert waar we intens van hebben genoten, maar nu was alles zo anders en ik besloot maar thuis te blijven. Ik had geen zin in die poppenkast van one happy family. Guus is G van Genieten en dat gevoel had ik ff niet.

Maar we kregen een nieuwe kans omdat Guus een aantal winterconcerten gaf in december. Dus zijn Iris en ik op zaterdag 3 december naar Amsterdam ( of all places!) getrokken om samen te genieten van Guus met een zachte G… ..

We hebben samen een fijne avond gehad en na afloop zijn we ook nog even bij goede vriend Rob op visite geweest. Op de terugweg hebben we nog even bij de Macdrive aangelegd voor de aanschaf van wat kipnuggets en aardbeien milkshakes. Deze hebben we in onze Mini-cooper heerlijk verorbert.

Helaas heeft zo een verblijf in 020 geen goede uitwerking op me, want bij thuiskomst heb ik de genuttigde nuggets en shakes in vloeibare vorm via het riool de weg terug naar de hoofdstad gewezen.

Ach ja, kleinigheidjes blijf je houden nietwaar?

Na bijna 10 jaar ben ik met Iris Jolen naar de hockeywedstrijden geweest, zowel de uit- als de thuiswedstrijden. Maar ook hier komt  het moment van afscheid nemen. Ier, het was super om met jou al deze wedstrijden mee gemaakt te hebben.  You have made me proud!!! We hebben genoten en je ben een topper!!!

Ik heb een super cadeau van Iris gekregen en die komt wel lekker ff binnen! Wat een Topper!!!

Vandaag is Ben van den Borne bij ons thuis op visite gekomen. We hebben een open gesprek samen kunnen voeren. Ook Iris en Roswitha waren hierbij aanwezig.

Ik ervaar deze maand eigenlijk als een verwarrende maand. Mede door het feit omdat vandaag eigenlijk de dag zou zijn dat ik deze aarde zou verlaten. Het is allemaal heel erg dubbel. Ik heb nu natuurlijk meer tijd om mijn zaken goed te regelen en dat is wel fijn. Aan de andere kant besef ik ook dat het ook weer weken doorploeteren is met pijn en ongemakken. Gesodemieter met het plakken van morfinepleisters en bezoekjes aan de EHBO liggen door dit uitstel van executie in het verschiet.

Maar ook en dat is belangrijker nog langer bij mijn kinderen kunnen blijven en van hen kunnen genieten. In het nieuwe jaar komt Ben weer terug. En dan gaan we spijkers met koppen slaan. Nu heb ik samen met mijn kinderen de feestdagen en een jaarwisseling in het verschiet. Ik hoop van harte dat we er iets moois van kunnen maken samen.

Zaterdag 29 oktober is een dag waarop voor mij duidelijk werd hoeveel lieve mensen ik in mijn leven heb. Er werd door Iris, Ingrid (moeder van Iris) en Roswitha bij mij thuis een diner georganiseerd voor alle mensen die een speciale plek in mijn leven hebben. Zo fijn om te mogen zien, voelen en beleven hoe dicht mensen bij je staan.

Natuurlijk ook confronterend omdat je beseft dat je vele van hen voor de laatste keer ziet en spreekt. Je begroet mensen hartelijk bij binnenkomst en aan het eind van de avond komt de confrontatie van het afscheid. ………………………… Het was emotioneel een uitputtende avond, maar wat heb ik het fijn gehad. Er is gelachen om heden en verleden. Er werd zelfs gelachen om de toekomst zonder mij. Ik heb iedereen gewaarschuwd dat ze nog niet van me af zijn wanneer ik op reis ben.

Mensen hebben elkaar leren kennen en ik ben blij dat ik in deze een verbindende factor voor het leven heb mogen zijn. Ik wil hierbij nogmaals alle aanwezigen bedanken voor een bijzonder fijne avond.

Tussen alle bedrijven door moeten ook minder leuke zaken geregeld worden.

Ik besef dat Iris, Roos en Sam op goede plekken terecht komen. Zij hebben een goed vangnet. Ik wil het beste voor mijn kinderen en ik vind het loslaten verdomd moeilijk. Dat doet zo zeer en daar kan geen morfine tegenop.

Op 26 Oktober maak ik er samen met mijn 3 kids een mooie dag van. Ik neem ze mee naar de Efteling.

Wat een genot om zo met z’n vieren te zijn. Roosje die met Roodkapje op de foto gaat en Iris en Sam die zich prima vermaken in de attracties. Ik loop constant mijn pijn te verbijten en mag daarna thuis ook ‘boeten’ voor deze bijzonder mooie dag, maar afnemen doen ze het ons niet meer. Hoe mooi en fijn ook…..dit was voor mij ook een afscheid.

De Efteling is voor mij en mijn kids al vele jaren een plek geweest waar wij regelmatig met veel plezier onze ontspanning zochten en vonden.